Pamiętamy o Powstańcach Wielkopolskich

Rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego uczcili żołnierze 12 WBOT. W ramach akcji „Pamiętamy o Powstańcach Wielkopolskich” złożyli specjalne na tę okazję znicze na grobach powstańców. To wspólna inicjatywa IPN, Urzędu Miasta Poznania oraz Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego.

5 tysięcy zniczy trafi na groby powstańców w całej Wielkopolsce w ramach akcji „Pamiętamy o Powstańcach Wielkopolskich”. Znicze ufundował IPN, UMP oraz TPPW. Żołnierze wielkopolskiej „Dwunastki” z pomocą harcerzy z ZHP, składają znicze na grobach powstańczych w całej Wielkopolsce. Akcja potrwa do 16. lutego – dnia zakończenia walk.

Powstanie Wielkopolskie ma dla nas – żołnierzy 12.WBOT ogromną wartość. Brygada dziedziczy tradycje powstańcze a jej patronem jest gen. Stanisław TACZAK, pierwszy naczelny dowódca powstania. W tym roku po raz pierwszy dzień wybuchu powstania celebrujemy jako święto państwowe. Nie mogło zabraknąć nas na grobach, gdzie spoczywają polegli w walkach. Każdy batalion wchodzący w skład jednostki uczcił pamięć po bohaterach w swoim stałym rejonie odpowiedzialności – mówi płk Zbigniew TARGOŃSKI, dowódca 12. Wielkopolskiej Brygady Obrony Terytorialnej

Dzień, który przeszedł do historii Wielkopolski

27. grudnia 1918 roku wybuchło w Poznaniu powstanie. W tym czasie stolicę wielkopolski wizytował Ignacy Jan Paderewski, który podróżował do Warszawy w celu objęcia stanowiska premiera rady ministrów w odrodzonej Rzeczpospolitej. 27. grudnia Paderewski wygłosił przemówienie do swoich rodaków licznie zgromadzonych przed hotelem Bazar. W ramach kontrmanifestacji, Niemcy urządzili pochód przez Poznań. Doszło do zrywania flag alianckich i napadania na polskie instytucje, co wywołało zamieszki i spontaniczną walkę. W niedługim czasie, powstańcom udało się opanować całą Prowincję Poznańską, a Wojska Wielkopolskie osiągnęły siłę przeszło 100 tysięcy żołnierzy.

gen. Stanisław Taczak – pierwszy naczelny wódz powstania i patron 12 WBOT

Urodził się 8. kwietnia 1874 roku w Mieszkowie. Był pierwszym naczelnym dowódcą powstania wielkopolskiego, podpułkownikiem Armii Wielkopolskiej, później generałem brygady Wojska Polskiego. Swoją charyzmą i kompetencjami potrafił zjednać sobie i zintegrować żywiołowo powstające oddziały podczas powstania wielkopolskiego. Był głównym planistą i organizatorem sztabu powstańczego, który stał się narzędziem dla ówczesnego płk Józefa Dowbor – Muśnickiego, głównodowodzącego Wojskami Wielkopolskimi. W okresie późniejszym dowodził 11. Pułkiem Strzelców Wielkopolskich. Podczas Bitwy Warszawskiej, w dniach 23–26. sierpnia 1920 pełnił obowiązki dowódcy 17. Dywizji Piechoty Wielkopolskiej. 31. marca 1924 awansował na stopień generała brygady. W 1925 roku zamieszkał w Gnieźnie i objął dowództwo 17. Dywizji Piechoty. W 1930 roku, po przejściu w stan spoczynku zaangażował się w prace na temat upamiętnienia dziejów Powstania Wielkopolskiego oraz w wielkopolski ruch pożarniczy. W chwili wybuchu II Wojny Światowej, jako generał w stanie spoczynku trafia do niewoli, po 1945 roku wraca do Polski. Zmarł 2. marca 1960 roku w Malborku i tam go pochowano. Po ekshumacji, jego prochy przeniesiono na Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha. Gen. Stanisław Taczak został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Od stycznia 2019 roku, 12 Wielkopolska Brygada Obrony Terytorialnej nosi jego imię.