Szkarlatyna u dziecka: objawy i leczenie

Szkarlatyna jest chorobą zakaźną, która nieleczona może mieć bardzo poważne konsekwencje. Jak ją rozpoznać u swojego dziecka oraz jak powinno być ono leczone?

Na szkarlatynę chorują najczęściej dzieci w  wieku od 2 do 10 lat, choć może pojawić się nawet u dorosłych. Wstępuje u jednej na 700 osób, zatem dość rzadko. Mimo to znajomość objawów i szybka wizyta u lekarza może uchronić przed poważnymi powikłaniami choroby.

Szkarlatyna u dziecka

Szkarlatyna u dziecka zaczyna się nagle. Pojawia się gorączka z dreszczami, bóle głowy i brzucha, a nawet wymioty. Po kilku godzinach od pierwszych objawów występuje ból gardła, zazwyczaj objawiający się bólem i niechęcią dziecka do przełykania choćby wody. Język pokrywa biały nalot. W 2-3 dobie choroby pojawia się również drobnoplamista wysypka, która jest wynikiem toksyny wydzielanej przez bakterie powodujące szkarlatynę. Wysypka może być jasnoróżowa do ciemnoczerwonej, czasami nawet występuje w postaci grudek koloru otaczającej skóry – można wtedy wyczuć ją palcami. Najobfitsza jest w tych miejscach w których jest najcieplej, czyli podbrzusze, pachwiny i pod pachami, gdzie występuje linijnie, jednak występuje na całym ciele. Bardzo charakterystyczne jest występowanie tak zwanego trójkąta Fiłatowa, czyli skóry wolnej od wysypki wokół ust i nosa.

Zdrowienie następuje stopniowo, nawet bez leczenia antybiotykami już po 5-7 dniach gorączka i bóle brzucha ustępują. Gardło coraz mniej boli, a język zmienia kolor na malinowy – wtedy pojawia się duża nadwrażliwość na bodźce smakowe i cieplne, więc należy bardzo uważać na podawanie chłodniejszych posiłków o niezbyt intensywnym smaku. Wysypka ustępuje najwolniej, dopiero po 2 tygodniach od początku choroby następuje otrębiaste złuszczanie się skóry twarzy i tułowia. W ciągu kolejnych 2 tygodni złuszczaniu ulega skóra kończyn górnych i w ciągu kolejnych 2 tygodni kończyn dolnych. Zatem można uznać, że pełny koniec choroby następuje dopiero po 6 tygodniach od jej rozpoczęcia.

Mimo tego, że choroba ustępuje zazwyczaj nawet bez leczenia antybiotykami, leczenie to jest konieczne. Choroba może mieć przebieg septyczny – czyli rozsianie bakterii po całym organizmie i zagrażający życiu stan zapalny; przebieg toksyczny – czyli reakcja nadwrażliwości organizmu na toksyny które produkują bakterie, co również może zagrażać życiu. Mogą wystąpić również te same powikłania które występują w anginie paciorkowcowej, czyli zapalenie ucha środkowego, zatok, węzłów chłonnych szyi, ropnie, a nawet niewydolność nerek.

Objawy szkarlatyny są bardzo charakterystyczne, zatem od razu gdy się pojawią należy udać się do lekarza i sumiennie podawać dziecku przepisany antybiotyk.